W 1916 roku decyzją Rady Miejskiej zakupiono plac oraz rozpoczęto budowę miejskiej elektrowni. Elektrownię wzniesiono na niedużej działce pomiędzy Ratuszem i nieistniejącą od wojny remizą strażacką, a skrzyżowaniem ulic Targowa i Krakowskie Przedmieście. Podczas przebudowy drogi na ulicy Krakowskie Przedmieście zaznaczono miejsce komina dawnej elektrowni, a teraz zamontowana została tablica informacyjna, dzieki której możemy zapoznać się z faktami dotyczącymi nieistniejącego już obiektu.  

W elektrowni produkowano prąd stały, a w 1917 r. zakład współpracował z 200 odbiorcami. Systematycznie, poprzez zakup kolejnych zespołów prądotwórczych, zwiększano moce produkcyjne elektrowni. Powołano również Miejski Zakład Energetyczny, który zajmował się produkcją, przesyłem oraz dochodową sprzedażą energii elektrycznej.

Stanowisko kierownika wieluńskiej elektrowni kolejno pełnili: inż. Surmacki (1917-1918), inż. Kozłowski (1918-1919), inż. Fryderyk Purr (1919-1925) i inż. Dymitr Gubarew (1925-1939).

Elektrownia działała do lipca 1939 r., kiedy to dokonano przyłączenia do linii zasilającej prądu zmiennego (trójfazowego) z elektrowni w Częstochowie. Ilość odbiorców prądu w Wieluniu wynosiła wówczas ok. 1200.

We wrześniu 1939 r. w efekcie ataków bombowych Luftwaffe budynki elektrowni uległy poważnemu zniszczeniu, natomiast komin elektrowni uległ wysadzeniu w początkowym okresie niemieckiej okupacji.

Obecnie w miejscu dawnej elektrowni znajduje się przedłużenie ul. Królewskiej oraz fragment ronda.

Zdjęcia: archiwum Muzeum Ziemi Wieluńskiej/Urząd Miejski w Wieluniu